Wkładka wewnątrzmaciczna
Antykoncepcja określana mianem kontroli narodzin lub kontrolą płodności, są to różnego rodzaju metody, które zmniejszają ryzyko zajścia w ciąże. Występują dwie metody antykoncepcji tj:
Antykoncepcja mechaniczna – nazywana metodą barierową polega na stosowaniu wszelkiego rodzaju środków, które nie dopuszczają do zetknięcia się plemnika z komórką jajową, przykładami tego rodzaju metody zapobiegania ciąży są prezerwatywy, kapturek naszyjkowy, błona dopochwowa (diafragma).
Antykoncepcja hormonalna – polega na działaniu dwuskładnikowym (estrogenu i gestagenu) lub jednoskładnikowym (gestagenu). Przyjmowanie określonych przez lekarza dawek żeńskich hormonów płciowych, które wpływają na zmiany endometrium i utrudniają implantację zarodka, zmieniają śluz szyjkowy na gęsty, nieprzenikalny dla plemników oraz hamują perystaltykę jajowodów. Przykładami antykoncepcji hormonalnej są tabletki, krążki, plastry, zastrzyki, wkładki wewnątrzmaciczne.
Czym jest wkładka wkładka wewnątrzmaciczna?
Wkładka wewnątrzmaciczna nazywana inaczej spiralą antykoncepcyjną, należy do jednej z najskuteczniejszych metod zapobiegających zajścia w ciążę, wybieranych przez kobiety aktywne seksualnie. Wykonana jest z materiałów biokompatybilnych takich jak: bezpiecznego biologicznie dla organizmu i flory bakteryjnej pochwy – tworzywa sztucznego, często z domieszką miedzi, platyny lub srebra. Wyróżniamy trzy rodzaje wkładek tj. obojętne, z jonami metalu i hormonalne.
Wkładki obojętne – nie zawierają hormonów bądź jonów metali są coraz rzadziej stosowane przez specjalistów, gdyż ich jedyne działanie opiera się na zapobieganiu
zagnieżdżenia zapłodnionej komórki jajowej oraz przenikaniu plemników do komórki jajowej.
Wkładki z jonami metalu – zbudowane są najczęściej z biokompatybilnego tworzywa takiego jak srebro lub miedź. Jony te wywołują niegroźny stan zapalny w obrębie macicy, co przyczynia się do pojawienia białych krwinek, które niszczą plemniki i zapobiegają zapłodnieniu komórki jajowej. Zmieniają one strukturę błony śluzowej macicy, co uniemożliwiają zagnieżdżenie się zapłodnionego jajeczka.
Wkładka hormonalna – mechanizm jej działania jest podobny do wkładki z jonami metalu, jednak zamiast jonów zawierają w swoim trzonie kapsułkę do stopniowego uwalniania hormonów – progestagenów, które wpływają na gęstość i lepkość śluzu tworząc barierę nie do pokonania dla plemników. W niektórych sytuacjach wkładka hormonalna wstrzymuje owulację oraz pełni swoją funkcję od 3 do 5 lat.
Wkładka domaciczna – przeciwwskazania?
Aby wybrać spośród ogromu dostępnych form antykoncepcji hormonalnej jak np. wkładka domaciczna – niezbędna jest wizyta u ginekologa, który zbierze dokładny wywiad medyczny i przeprowadzi badanie USG. Bezwzględnymi przeciwwskazaniami są m.in.:
- ciąża,
- niewyjaśnione krwawienia z dróg rodnych,
- nowotwory (piersi, endometrium, szyjki macicy czy jajnika),
- wady anatomiczne macicy,
- mięśniak macicy,
- otrzymały nieprawidłowy wynik cytologii szyjki macicy oraz z badania USG,
- stan zapalny narządów miednicy mniejszej i dróg rodnych,
- zaburzeniach układu odpornościowego (AIDS, cukrzyca).
Założenie wkładki domacicznej:
Za aplikację wkładki domacicznej odpowiada lekarz ginekolog po wstępnej konsultacji oraz przeprowadzonym badaniu USG. W przypadku braku jakichkolwiek przeciwwskazań jest ustalany kolejny termin wizyty w celu założenia wkładki. Najlepszy momentem na założenie są ostatnie dni miesiączki lub około 6 tygodni po porodzie wówczas kanał szyjki macicy jest najszerszy.
Zalety stosowania wkładki:
- bardzo skuteczna metoda antykoncepcji,
- mogą być stosowane w leczeniu bolesnego miesiączkowania,
- wykazuje działanie długoterminowe,
- zmniejszają ryzyko osteoporozy i rozwoju nowotworu układu płciowego i moczowego (w przypadku zaaplikowania wkładki hormonalnej),
- ta metoda antykoncepcyjna jest całkowicie odwracalna,
- mogą być stosowane u kobiet karmiących piersią.
