Grzybica jest chorobą zakaźną, którą wywołują grzyby chorobotwórcze, w szczególności drożdżaki Candida. Można wyróżnić kilka typów grzybicy: grzybicę stóp, grzybicę paznokci, grzybicę jamy ustnej, grzybicę skóry głowy, grzybicę penisa, grzybicę pochwy oraz grzybicę ogólnoustrojową.
GRZYBICA STÓP
Grzybica stóp jest najbardziej rozpowszechnionym zakażeniem grzybiczym skóry, którego rozwojowi sprzyja nadmierna potliwość stóp, chodzenie przez wiele godzin w zamkniętym, nieprzepuszczającym powietrza obuwiu (np. w gumowcach), noszenie skarpet ze sztucznych tworzyw. Szerzeniu się grzybicy sprzyja także korzystanie z publicznych natrysków oraz kąpielisk.
Ryzyko zakażenie na tę postać grzybicy jest dosyć duże. Najczęściej chorują ludzie dorośli, rzadko młodzież przed okresem pokwitania.
Grzybicę stóp cechuje wielopostaciowość zmian. Wyróżnia się postać międzypalcową, potnicową oraz złuszczającą. Postać międzypalcowa dotyczy najczęściej przestrzeni między piątym, a czwartym palcem i przestrzeni między czwartym, a trzecim palcem stopy. Pojawia się zaczerwienienie, świąd skóry w tych miejscach, następnie dochodzi do powstania drobnych szczelin, sączenia i odwarstwiania się płatów zmacerowanego naskórka.
W postaci potnicowej dochodzi do wysiewu licznych, drobniutkich pęcherzyków na podeszwie stopy, wypełnionych przeźroczystym płynem.
Niezapalne, łuszczące się ogniska szczególnie na bocznej części sklepienia stopy są charakterystyczne dla odmiany złuszczającej. Zmianom tym towarzyszy skłonność do nadmiernego rogowacenia naskórka stóp.
W przypadku pojawienia się na stopach zmian przypominających opisane powyżej, należy zgłosić się do lekarza dermatologa celem przeprowadzenia właściwie dobranego leczenia. Próby leczenia zmian na własną rękę mogą doprowadzić do ich zaostrzenia lub rozwinięcia się lekooporności grzybów, co stwarza w następstwie wiele problemów terapeutycznych.
Zapobieganie grzybicy stóp polega na zwalczaniu nadmiernej potliwości dokładnym osuszaniu skóry po myciu, szczególnie przestrzeni międzypalcowych. Należy nosić przewiewne obuwie, unikać obuwia gumowego, jak również skarpet ze sztucznych tworzyw. W miejscach takich jak kąpieliska czy publiczne natryski trzeba nosić własne klapki.
Już dziś możesz umówić się na konsultację dermatologiczną w Gdańsku!
GRZYBICA PAZNOKCI
Grzybica paznokci bardzo często jest powikłaniem przewlekłej grzybicy stóp. Zmiany chorobowe zaczynają się od wolnego brzegu płytki paznokciowej i postępują ku dołowi. Występują najpierw w postaci białawo-żółtawych smug w obrębie paznokcia, a z czasem cała płytka matowieje, ulega zgrubieniu, zaczyna się rozwarstwiać i kruszyć.
Zakażenie z reguły zaczyna się od jednego paznokcia i stopniowo przenosi na kolejne płytki.
Chore paznokcie stanowią źródło zakażenia dla otoczenia i dla samego chorego.
Leczenie grzybicy paznokci, mimo ogromnego postępu w tej dziedzinie jest żmudne, wymaga dużej systematyczności i cierpliwości. Związane to jest z powolnym wzrostem paznokcia i ze słabą penetracją leków w jego obrębie.
W przeciwieństwie do grzybicy, drożdżyca paznokci zaczyna się zwykle od zapalenia wału paznokciowego czyli od tak zwanej zanokcicy. Objawia się to zaczerwienieniem i obrzękiem wału, spod którego wydobywa się treść surowiczo-ropna. Powyższe zmiany charakteryzują się dużą bolesnością i przewlekłym przebiegiem. Przy dłuższym ich trwaniu często dochodzi do wtórnego zajęcia płytki paznokciowej. Staje się ona szara pobrużdżona, może oddzielać się od łożyska. Częstą przyczyna drożdżycy wałów jest nieprawidłowo wykonany manicure.
GRZYBICA JAMY USTNEJ
Grzybica jamy ustnej, nazywana też kandydozą, jest bardzo niebezpiecznym rodzajem grzybicy, który bezwzględnie należy poddać leczeniu specjalistycznemu. Osobami, które najczęściej zmagają się z tą dolegliwością są dzieci, osoby starsze, palacze tytoniu, pacjenci z zespołami niedoboru odporności, chorzy na AIDS i nowotwory.Najczęściej wywołuje ją drożdżak candida albicans, choć do jej powstania mogą się przyczynić także szczepy candida tropicalis, candida kruzei, candida pseudotropicalis czy candida stellatoidea. Ciekawostką jest, że około 70% populacji ma w sobie candida albicans, a wcale nie choruje. Czynnikiem mającymi wpływ na zachorowanie jest spadek odporności pacjenta, wtedy też może zostać zaatakowane gardło i przewód pokarmowy. Wśród przyczyn zachorowania wyróżnia się też m.in.: niedokrwistość, brak witaminy B2 i C,błędy żywieniowe, spożywanie dużej ilości cukrów, zaburzenia hormonalne, niedoczynność tarczycy i przytarczyc,choroby nerek, choroby przewodu pokarmowego, choroby krwi, nowotwory, jak również predyspozycje genetyczne. Również czynniki miejscowe mogą mieć wpływ na pojawienie się grzybicy jamy ustnej. Jest to nieodpowiednia higiena jamy ustnej, próchnica, zmiany flory bakteryjnej, uzupełnienia protetyczne, bądź stany zapalne błony śluzowej. Kandydoza jamy ustnej może objawiać się białym nalotem na języku i podniebieniu, zajadami, owrzodzeniami, bólem i pieczeniem, nadżerkami i pęknięciami kącików ust, rumieniem dziąsłowym oraz pleśniawkami. Choroba leczona jest farmakologicznie, pacjenci stosują maści przeciwgrzybiczne i przyjmują specjalne płyny lecznicze. Leczenie jest długotrwałe, niekiedy dość uciążliwe, wymaga specjalistycznej diety i poprawy stylu życia.
GRZYBICA SKÓRY GŁOWY
Jest to bardzo uciążliwa choroba, którą wywołują grzyby rosnące na skórze, włosach i paznokciach – dermatofity. Zmagają się z nią głównie dzieci, choć może wystąpić również u osób dorosłych. Jest zaraźliwa, można się nią zarazić od drugiego człowieka (np. poprzez używanie przyborów codziennego użytku, na których znajdują się zarodniki grzyba – szczotki, ręcznika, poduszki), a także od zwierzęcia (np. podczas głaskania bezdomnego psa lub kota). Do zachorowania może dojść nie tylko w wyniku zakażenia. Większe predyspozycje do zachorowania mają osoby zmagające się z obniżoną odpornością czy niewłaściwie dbające o skórę głowy. Grzybica skóry głowy może być wywołana również przez zbyt częsty kontakt z detergentami, złą dietę, antybiotykoterapię, infekcje wirusowe. Wśród objawów tej dolegliwości wyróżnia się: widoczne ogniska pozbawione włosów, zaczerwienienie, swędzenie, ziemisty zapach skóry. leczy się farmakologicznie (najczęściej środki doustne), a także stosując specjalistyczne szampony i kuracje.
GRZYBICA OGÓLNOUSTROJOWA
Grzybica ogólnoustrojowa, czyli wewnętrzna jest najbardziej niebezpiecznym i kłopotliwym rodzajem grzybicy. Choroba jest trudna do rozpoznania, a może zaatakować cały organizm, włącznie z sercem i mózgiem. Późno wykryta, bądź nieleczona może doprowadzić do posocznicy drożdżakowej, czyli sepsy. Przyczyną zachorowania może być: spadek odporności organizmu, antybiotykoterapia, hormonoterapia, chemioterapia, przyjmowanie sterydów, nadużywanie alkoholu i papierosów. Wśród czynników wywołujących grzybicę wyróżnia się też : różnego rodzaju zatrucia, zabiegi i operacje chirurgiczne, dializy, jak również stres i niewłaściwą higienę. Objawy grzybicy wewnętrznej, które są niezwykle niebezpieczne to np. : gorączka, niskie ciśnienie krwi, przyspieszona akcja serca, a także: biaława, piekąca wydzielina w miejscach intymnych u kobiet, swędzenie genitaliów męskich, infekcja układu żołądkowo-jelitowego, wrzody przełyku, odwodnienie, nudności, wymioty, wzdęcia, nieprzyjemny zapach z ust, bóle zatok, bóle głowy, osłabienie i zmęczenie. Jest to szereg dolegliwości, które mogą być mylone z wieloma innymi chorobami, dlatego niezwykle istotne znaczenie odgrywa tu diagnostyka i wczesne rozpoznanie choroby. Rozpoznanie grzybicy opiera się przede wszystkim na badaniu lekarskim i specjalistycznych badaniach krwi. Odgrzybianie organizmu polega przede wszystkim na zastosowaniu odpowiedniej diety, która oczyści organizm z toksyn i drożdżaków, a tym samym przywróci równowagę flory jelitowej. Istotne znaczenie w leczeniu choroby ma też prawidłowy styl życia,rezygnacja z używek, aktywność fizyczna, odpowiednia ilość snu.
GRZYBICA POCHWY
Grzybiczne zapalenie pochwy może przydarzyć się każdej kobiecie. Ryzyko zarażenia się grzybami szczepów Candida albicans, Candida glabrata czy Candida tropicalis uzależnione jest wieku oraz stanu odporności kobiety, wpływu środowiska, sposobu odżywiania oraz chorób współistniejących. Choroba częściej dotyka kobiet w ciąży, kobiet zmagających się z otyłością, cukrzycą, alergiami, nowotworami oraz AIDS. Nie bez znaczenia jest też noszenie ciasnej bielizny, siedzący tryb życia, niewłaściwa dieta, niewłaściwa higiena, korzystanie z basenów i sauny, partner seksualny mający infekcję grzybiczną, czy stosowanie antybiotyków. Grzybicę pochwy i sromu charakteryzuje się podrażnieniem błony śluzowej, świądem, serowatymi upławami. W trakcie lub po stosunku kobieta może odczuwać ból. Jeśli kobiecie dokuczają powyższe dolegliwości należy udać się po poradę do lekarza ginekologa.
Już dziś możesz umówić się na konsultację ginekologiczną w Gdańsku!
Leczenie grzybicy pochwy i sromu opiera się na przyjmowaniu specjalnych preparatów przeciwgrzybicznych (doustnych i dopochwowych) i grzybobójczych.
GRZYBICA PENISA
Jest poważną chorobą, która jeśli nie jest leczona może doprowadzić do bezpłodności. Chorobę wywołują zaniedbania higieny osobistej, noszenie obcisłej bielizny, stosowanie środków plemnikobójczych, współżycie z partnerką zakażona grzybami, częste wizyty w saunie i na basenie, uczulenie na lateks, a także stres, przyjmowanie antybiotyków i sterydów. Grzybicę penisa charakteryzuje m.in. : zaczerwienie członka, śluzówki żołędzi oraz napletka, swędzenie i pieczenie penisa, nieprzyjemny zapach, biały nalot na członku, częste oddawanie moczu, zapalenie prostaty, stulejka. Leczenie choroby opiera się przede wszystkim na aplikowaniu maści przeciwgrzybicznych oraz farmakoterapii doustnej. Pacjenci zmagający się z grzybicą penisa powinni poddać się leczeniu u urologa lub wenerologa.
