Pamiętaj, że :
nie badasz się po to by wykryć guza , lecz aby upewnić się, że go nie ma
najlepiej badać się zawsze tydzień po menstruacji , a po menopauzie raz w miesiącu np. w każdą pierwszą sobotę miesiąca
gdy zauważysz coś niepokojącego idź do lekarza, nie zwlekaj !
nie wyciągaj pochopnych wniosków – nie każdy guzek jest rakiem, ale każdy należy dać pod rozwagę lekarzowi
Po co masz się niepokoić. Niech on się martwi. Z pewnością nie obrazi się jeśli go odwiedzisz, a okaże się, że jesteś zdrowa jak ryba lub cierpisz na niegroźną chorobę w postaci zwyrodnienia torbielkowatego czyli mastopatię.
piersi trzeba tylko obserwować i kontrolować
mimo całej staranności i systematyczności nie czuj się zwolniona od okresowych kontroli piersi u lekarza – wizyta u ginekologa, internisty itp. jest dobrą okazją. Lekarz też człowiek, jeśli sam nie zaproponuje badania , przypomnij mu.
Czego szukać podczas badania?
- zmiany skóry piersi: przebarwienia, naczyniaki, pieprzyki , celulit
- wyciek z brodawki: poza okresem karmienia wyciek krwisty, mleczny lub bezbarwny jest nieprawidłowy
- nadżerkę brodawki -zazwyczaj występuje w postaci nie gojącej się krosty czy owrzodzenia
- zmianę kształtu otoczki – może zmienić swój dotychczasowy regularny kształt
- zmianę kształtu lub wielkości piersi – piersi mogą niesymetrycznie zmienić swój wygląd ;
- wyczuwalny ograniczony guzek piersi
- wciągniętą brodawkę sutkową , która dotychczas wyglądała normalnie
- obrzęk pod pachą
- powiększenie lub obrzęk węzłów chłonnych
Samobadanie metodą tradycyjną
Każde samobadanie piersi składa się z trzech etapów.
Do jego wykonania będziesz potrzebowała trzech gadżetów :
a) lustra,
b) prysznica
c) łóżka (najlepiej) .
Przed lustrem
1. Unieś ręce wysoko do góry i przyjrzyj się:
czy nie widzisz zmian w kształcie piersi
czy skóra nie jest przebarwiona
(zmiana koloru)czy nie marszczy się lub nie jest napięta
Samobadanie piersi winno być poprzedzone ich oglądaniem w lustrze. Kobieta powinna zwrócić uwagę na symetrię obu piersi, zmiany w ich kształcie, wygląd otoczek i brodawek. Badanie takie wymaga spełnienia prostych warunków: duże lustro i dobre oświetlenie. Piersi należy oglądać w kilku „pozycjach”: z rękami na biodrach, z rękami podniesionymi do góry, z rękami opuszczonymi wzdłuż tułowia, wreszcie w pozycji pochylonej. Oglądając się w lustrze, zmieniając pozycje, należy przypomnieć sobie wszystkie fakty z życia, które mogły doprowadzić do uszkodzeń piersi. Zarówno związane z czynnikami zewnętrznymi (infekcje, urazy), jak i naszymi zaniedbaniami i brakiem należytej pielęgnacji. W każdej pozycji oceniamy kształt i symetrię całych piersi oraz dołów pachowych. Następnie oglądamy piersi bardziej szczegółowo, zwracając uwagę na zmiany na brodawkach, otoczkach brodawkowych i skórze. W czasie pierwszych seansów oglądania należy nauczyć się anatomii własnych piersi z ich cechami indywidualnymi. Należy zwrócić uwagę na kształt, wielkość piersi, ich ułożenie (niskie, wysokie), konsystencję. Następnie – obejrzeć skórę, zwracając uwagę na rozstępy, przebarwienia, włosy. Kolejnym etapem jest ocena otoczek brodawkowych. Oceniamy ich kształt i wielkość. Ważnym elementem jest ocena stanu brodawek. Szczególnie „wciągnięcie” brodawek może być objawem niepokojącym, jeżeli nie było go wcześniej. Do objawów, które powinny zwrócić uwagę przy oglądaniu kształtu piersi, należy zmiana ich symetrii i kształtu, w poszczególnych pozycjach. Ponadto ważnym objawem są zmarszczenia i uwypuklenia skóry, a także wciągnięcia, które mogą świadczyć o zmianach wewnętrznych struktur piersi, wywołanych przez proces chorobowy. Do zmian, na które należy zwrócić uwagę, oglądając skórę piersi, należą: brodawki, guzki, naczyniaki, znamiona na skórze, zaczerwienienie skóry piersi miejscowe i uogólnione, skóra podobna do „skórki pomarańczy”. Podobne zmiany jak na skórze mogą występować w otoczkach brodawkowych. Przy oglądaniu brodawek piersiowych trzeba zwrócić uwagę na zmianę ich kształtu i wielkości, na zaczerwienie, owrzodzenie lub „wciągnięcie”.
3. Ściśnij brodawkę. obacz czy nie wydziela się z niej płyn
Pod prysznicem
Lekko naciskając trzema środkowymi palcami zataczaj drobne kółeczka wzdłuż piersi, z góry na dół i z powrotem.
To samo zrób z prawą piersią.
W ten sposób sprawdzasz, czy nie czujesz stwardnienia lub guzka.
Technika badania dotykiem polega na samodzielnym przeprowadzaniu przez kobietę badania obu gruczołów piersiowych.
W czasie samobadania należy przestrzegać następujących zasad:
należy dotykać skóry piersi całą długością palców, a badać opuszkami palców ;
trzeba rozpoczynać badanie zawsze w tym samym miejscu ;
należy wykonywać zawsze pełne samobadanie, tj. badać pierś, okolicę nad- i podobojczykową oraz pachową ;
badając piersi, należy oceniać następujące jej części: brodawkę, otoczkę brodawkową, skórę i miąższ piersi ;
przed rozpoczęciem badania koniecznie należy „wprawić” rękę, dotykając innych części ciała ;
pierś w dotyku powinna mieć konsystencję (strukturę) rozluźnionego pośladka ;
torbiel piersi przypomina konsystencją i sprężystością gałkę oczną ;
chrząstki nosa, z ograniczeniem ruchomości skóry nad nimi, przypominają podejrzany złączony ze skórą guzek piersi.
Trzema środkowymi palcami prawej ręki (tylko tę masz do dyspozycji) zbadaj lewą pierś, tak jak pod prysznicem.
To samo powtórz z prawą piersią. Oczywiście lewą ręką.
Wyjmij rękę spod głowy, połóż wzdłuż tułowia i zbadaj pachy. Sprawdź, czy nie masz powiększonych węzłów chłonnych.
Samobadanie metodą Mammacare
Podczas wykonywania badania kobieta powinna przez cały czas pozostać w pozycji leżącej na plecach, tak aby utkanie gruczołów piersiowych uległo maksymalnemu spłaszczeniu w stosunku do klatki piersiowej. Zmniejszenie grubości badanego gruczołu ma szczególne znaczenie w przypadku kobiet z dużymi piersiami. W celu spłaszczenia bocznej części badanego gruczołu piersiowego w stosunku do klatki piersiowej kobieta powinna położyć się na przeciwnym biodrze, jednocześnie obracając ramiona w taki sposób, aby górna połowa ciała spoczywała całą powierzchnią na plecach, a ręka po stronie badanego gruczołu ułożona była częścią grzbietową na czole.
W celu uzyskania spłaszczenia po przyśrodkowej stronie gruczołu piersiowego kobieta powinna leżeć płasko na plecach i przesunąć łokieć ku górze, aż zrówna on się z poziomem barku. Obszar badaniaGruczoł piersiowy zajmuje obszar bocznie aż do linii pachowej oraz ku górze aż po okolicę obojczykową. Badanie wykonane jest poprawnie jeśli obejmuje ono prostokątne pole położone pomiędzy obojczykiem, a dolną linią biustu oraz pomiędzy linią środkową mostka przyśrodkowo i linią pachową środkową bocznie. Sposób wykonania (ułożenie dłoni i palców, ruch i nacisk)Badanie palpacyjne rozpoczynamy w okolicy pachowej i kontynuujemy w linii prostej ku dołowi wzdłuż linii pachowej środkowej, aż do dolnej linii biustu. Palce przesuwają się wtedy przyśrodkowo i badanie palpacyjne jest kontynuowane ku górze klatki piersiowej w linii prostej, aż do wysokości obojczyka. Powtarzając ten manewr pokrywamy w ten sposób całą powierzchnię prostokąta. Aby nie pominąć najmniejszego fragmentu utkania gruczołu piersiowego umowne pasma, wzdłuż których prowadzi się badanie, powinny się pokrywać. Badanie kontynuujemy aż do momentu osiągnięcia dolnego przyśrodkowego rogu wyznaczonego umownie prostokąta (należy pamiętać o zmianie ułożenia ręki). Trzy palce środkowe badającego składa się razem przy nieco ugiętych stawach śródreczno-paliczkowych. Opuszki palców stanowią powierzchnię wykrywającą zmiany. Badający wykonuje koliste ruchy palców środkowych, jak gdyby okrążał brzeg monety pięćdziesięciogroszowej. Nad każdym takim miniobszarem należy wykonać trzy okrążenia, nasilając stopniowo nacisk: od słabego, mającego na celu wykrycie zmiany położonej powierzchownie, przez umiarkowany mający na celu stwierdzenie zmiany położonej w warstwie pośredniej, do mocnego docierającego do warstw gruczołu piersiowego położonych przy ścianie klatki piersiowej. Badanie palpacyjne okolicy nadobojczykowej oraz okolicy pachowej w poszukiwaniu powiększonych węzłów chłonnych jest integralną częścią badania i nie powinno być pominięte, podobnie jak oglądanie samych piersi. Najpowszechniej zaleca się oglądanie piersi, gdy kobieta stoi przodem do badającego (lub przed lustrem), z rękami opuszczonymi wzdłuż ciała. Możliwa jest wówczas ocena symetrii piersi i brodawek, ich ewentualnego wciągnięcia, zmian skórnych lub zmian samych brodawek. Ocena oglądaniem winna być wykonana przed zamierzonym badaniem palpacyjnym. |