ETER-MED Gdańsk

Podstawowa i specjalistyczna opieka zdrowotna w Gdańsku, Straszynie i Cedrach Wielkich

Choroba lokomocyjna – jak sobie z nią poradzić?

Kobieta cierpiąca na chorobę lokomocyjną.
4.4/5

Choroba lokomocyjna – jak sobie z nią poradzić?

Choroba lokomocyjna nazywana również kinetozą znana jest większości z nas. Niektórzy tylko o niej słyszeli, jednak znaczna część sama doświadczyła tego problemu na sobie lub bliskich. Pomimo tego, że choroba ta dotyka osób w każdym wieku, to wśród osób najbardziej narażonych są dzieci i to one najtrudniej znoszą objawy kinetozy. Ponieważ zbliżają się wakacje, a tym samym czas częstszych podróży rodzinnych, warto wiedzieć jak zapobiec objawom choroby lokomocyjnej.

Choroba lokomocyjna jest bardzo częstą przypadłości dzieci, szczególnie tych najmłodszych – do 6 roku życia. Warto jednak wiedzieć, że 1 na 10 dorosłych również zmaga się z tym problemem. Choroba powstaje w efekcie niezgodności sygnałów, jakie są przekazywane przez receptory do mózgu. Odpowiedzialny za to jest przede wszystkim błędnik – najważniejszy narząd równowagi znajdujący się w uchu środkowym. Przykładem jest sytuacja, kiedy jedziemy samochodem (nawet z niedużą prędkością), a nasz wzrok skierowany jest w stronę okna i zmieniający się za nim obraz. Nasz wzrok rejestruje ruch, podczas gdy błędnik przesyła do mózgu informację, że jesteśmy w stanie spoczynku.

Objawy choroby lokomocyjnej nie są trudne do rozpoznania. Najczęstszymi i najbardziej charakterystycznymi objawami tego problemu są nudności, wymioty, zawroty i bóle głowy. Niektóre dolegliwości, jakie się pojawiają podczas podróży, mogą nawet nie być kojarzone z chorobą lokomocyjną i są to np.: senność, uczucie zmęczenia, zaburzenia koncentracji czy koordynacji ruchowej.

Stopień nasilenia dolegliwości uzależniony jest od indywidualnych predyspozycji osoby, która się z nimi zmaga. Trudniej podróż znoszą osoby wrażliwe na bodźce i nerwowe. Również dzieci do 5- 6 roku są bardziej narażone na chorobę, ponieważ u nich dopiero kształtuje się system nerwowy, a błędnik jest bardziej wyczulony na czynniki zewnętrzne.

Dolegliwości podczas podróży mogą się nasilać w różnych sytuacjach. Wpływ na to może mieć np. muzyka, jaką słyszymy w radio, zapach paliwa, kołysanie pojazdu, monotonna droga, zbyt szybka lub zbyt wolna jazda – tak naprawdę wszystko to, co dzieje się podczas podróży.

Jak uniknąć dolegliwości związanych z chorobą lokomocyjną

Nie zawsze da się wyeliminować wszystkie objawy tej choroby, jednak istnieją sposoby na zmniejszenie ryzyka wystąpienia nieprzyjemnych dolegliwości. Metody te dotyczą zarówno dzieci, jak i dorosłych.

Przed podróżą:

    • Należy odpocząć – zmęczenie, rozdrażnienie, stres tylko wzmagają objawy choroby,
    • Nie należy się objadać – najlepiej jest zjeść lekkostrawny posiłek i unikać potraw słonych, tłustych i smażonych. Nie należy też wybierać się w podróż z pustym żołądkiem,
    • Najlepiej jest pić wodę niegazowaną i unikać słodkich soków owocowych i napojów gazowanych, które mogą przyczynić się do nudności i wymiotów,
    • Osobom, które wiedzą, że chorują na chorobę lokomocyjną, warto podać lek dostępny w aptece bez recepty. Jednymi z najpopularniejszych leków są te, które zapobiegają wymiotom i nudnościom, a jednocześnie działają wyciszająco i usypiająco – np. Locomotiv, Aviomarin, Lokomarin, Cocculine, Avioplant. Jak każde leki i te mogą wykazywać skutki uboczne, np. senność, otępienie, zmęczenie, problemy z oddawaniem moczu, suchość w ustach, bóle głowy, bóle brzucha, dlatego należy je podawać z rozwagą. Leki te należy podawać około 30 minut przed wyjazdem (lub zgodnie z zaleceniami wydrukowanymi na ulotce),
    • Zamiast środków farmaceutycznych można skorzystać z akupresury wykorzystującej wiedzę medycyny chińskiej. Dawniej oklejano pępek dwoma plastrami „na krzyż”, teraz można dostać w aptece gotowe, specjalne plastry akupunkturowe, które umieszcza się na nadgarstkach. Podobnie działają również opaski akupunkturowe,

 

  • Przed wyjazdem przewietrz i posprzątaj samochód, pozbądź się drażniących zapachów (zawieszek zapachowych itp.).

 

Podczas podróży:

  • Osoba zmagająca się z chorobą lokomocyjną zawsze powinna siedzieć przodem do kierunku jazdy,
  • Jeśli masz możliwość, podróżuj koleją i unikaj ciasnych busów,
  • Osoba dorosła powinna być zapięta w pasy bezpieczeństwa, dzięki czemu będzie bardziej „stabilna” i nie będzie nią tak trzęsło podczas drogi,
  • Dziecko powinno być przewożone w stabilnym foteliku i zapięte w pasy bezpieczeństwa,
  • Podczas długiej drogi należy robić postoje – na lekki posiłek, na rozprostowanie nóg, na skorzystanie z toalety i na zaczerpnięcie świeżego powietrza,
  • Podczas podróży powinien być zapewniony dostęp świeżego powietrza do wnętrza pojazdu. Nawet jeśli korzystamy z klimatyzacji, to warto delikatnie uchylić okna,
  • Podróżując statkiem, warto wybrać miejsce, w którym najmniej kołysze, np. pod pokładem,
  • Podczas podróży samolotem warto usiąść w okolicy skrzydeł,
  • Jadąc autobusem, najlepiej jest usiąść z dala od osi kół,
  • Jeśli prowadzisz samochód – unikaj korków, gdzie gwałtownie się rusza i zatrzymuje, staraj się jechać tą samą prędkością, nie przyspieszaj i nie zwalniaj bez powodu,
  • Nie patrz przez okno na bliski, zmieniający się krajobraz – na domy, drzewa, ludzi. Patrz dalej, powyżej linii horyzontu,
  • Na wszelki wypadek spakuj do samochodu, samolotu, statku czy autobusu torebki foliowe i chusteczki nawilżane.

Jeśli nie uda Ci się uniknąć przykrych dolegliwości, pamiętaj, aby:

  • głęboko oddychać,
  • zaczerpnąć świeżego powietrza,
  • pić wodę małymi łykami,
  • warto też zasnąć i przespać podróż.