Niebezpieczny smog opanowuje polskie miasta
Smog staje rzeczywistością, występując w coraz większej ilości polskich miast, już nie tylko tych dużych. Najgorsza sytuacja wystąpiła na Górnym Śląsku, w Rybniku, Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Kielcach. Są miasta, w których normy zostały przekroczone o kilka tysięcy procent. Pomimo tego, najwyższy stopień alarmu smogowego został ogłoszony na początku lutego (w Krakowie), to do tej pory problem nie zniknął. Nadal zamiast przyjemnego, świeżego powietrza wdychamy toksyczne pyły.
Do takiej sytuacji doprowadza kilka czynników: wzmożony ruch drogowy, procesy spalania w przemyśle, procesy spalania poza przemysłem, palenie węglem, drewnem, olejem, ale też czynniki meteorologiczne, brak wiatrów czy duża wilgotność powietrza.
Do jakich zagrożeń może doprowadzić?
Smog niesie ze sobą wiele zagrożeń nie tylko dla zdrowia, ale również życia zarówno dzieci, dorosłych jak i osób starszych. Toksyczne pyły unoszące się w powietrzu mogą być przyczyną:
- Chorób układu oddechowego – np. zapalenia płuc, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, astmy oskrzelowej, przewlekłego zapalenia oskrzeli, niewydolności oddechowej,
- Chorób układu krążenia – miażdżycy, nadciśnienia, paraliżu układu krążenia, zaburzeń rytmu serca,
- Zmiany anatomiczne mózgu,
- Choroba Alzheimera,
- Alergii skórnych,
- Nowotworów – np. raka płuc,
- Utraty ciąży (poronienia),
- Przedwczesnych porodów,
- Zmniejszenia masy urodzeniowej płodu,
- Depresji.
Nawet krótkotrwała ekspozycja organizmu na toksyczne pyły może być przyczyną dolegliwości takich jak:
- Kaszel,
- Duszność,
- Pieczenie w nosie,
- Pieczenie w gardle,
- Zaczerwienie oczu,
- Stany zapalne,
- Zapalenie spojówek,
- Ból głowy,
- Zmęczenie, apatia,
- Szybsze męczenie się.
- Problemy z pamięcią i koncentracją.
Jak możemy chronić się przed smogiem?
- Pomimo tego, że na niekorzystne działanie smogu jesteśmy narażeni nie tylko na zewnątrz, ale również we własnych domach, to mimo wszystko lepiej unikać długiego przebywania na powietrzu.,
Smog – choroby i dolegliwości Warto zrezygnować z joggingu, jazdy na rowerze i spacerów,
- Podróżowanie samochodem warto zastąpić komunikacją miejską,
- Kiedy stężenie pyłu przekroczy 300 mikrogramów/m3 (statystyki można sprawdzić na wielu stronach internetowych, np. Głównego Inspektoratu Środowiska) powinno się zrezygnować z wietrzenia mieszkania, a także otwierania okien w samochodzie,
- Wychodząc z domu warto zakładać specjalne maseczki przeciwpyłowe, najlepiej z filtrem hepa. Maseczki przepuszczają powietrze, ale zatrzymują prawie 90 procent zanieczyszczeń powietrza, w tym pyłów,
- W domu pomocne sa urządzenia takie jak: oczyszczacz powietrza ( z filtrem hepa) i nawilżacz powietrza. Dodatkowo urządzenia mające funkcję jonizatora, niszczą zarazki promieniami UV,
- Warto postawić w domu rośliny doniczkowe, szczególnie te o dużych liściach, które nie tylko usuwają szkodliwe substancje, ale też zwiększają wilgotność powietrza, wytwarzają naturalne olejki eteryczne (umożliwiające swobodniejsze oddychanie). Najlepiej sprawdzą się: sansewiera (tzw. wężownica), skrzydło kwiat, palma, dracena, nefrolepis,
- Warto wyjechać z miasta przynajmniej na weekend, aby móc odetchnąć świeżym powietrzem,
- Warto wymienić filtry powietrza w samochodzie,
- Przed domami i budynkami mieszkalnymi warto posadzić drzewa i krzewy. Zieleń nie tylko ogranicza hałas, produkuje tlen, a także ogranicza przedostawanie się trujących pyłów do wnętrz,
- Warto też zamienić tradycyjne ogrzewania na ogrzewanie ekologiczne, wykorzystując odnawialne źródła energii czy pompy ciepła.
Dieta antysmogowa
Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, jak ważna w walce z toksynami jest dieta. Spożywanie odpowiednich, produktów nie tylko pomoże wzmocnić odporność organizmu na zanieczyszczenia, ale także skutecznie oczyści organizm z toksyn. Bardzo ważna jest odpowiednio zbilansowana dieta bogata w białka, tłuszcze, węglowodany, składniki mineralne i witaminy.
Niezwykle istotne jest spożywanie produktów bogatych w:
- kwasy Omega-3 (np. olej rzepakowy, olej rybny, masło, pestki dyni, migdały)
- witaminy z grupy B (np. pestki dyni, słonecznika, ziemniaki, jaja, drób, nabiał, rośliny strączkowe, pełne ziarna zbóż, warzywa liściaste),
- witaminę E (np. olej z pestek winogron, tłuste ryby, orzechy laskowe, ziarna zbóż, masło, oliwa z oliwek),
- witaminę C (np. acerola, owoce, dzikiej róży, cytrusy, szpinak, liść pietruszki, jarmuż, kapusta kwaszona),
- witaminę A (np. pełne mleko i produkty mleczarskie, tłuste ryby, wątroba, dynia, marchew, sałata, koper, pietruszka, zielony groszek),
- witaminę D (np. żółtko jaj, ser żółty, ryby: węgorz, śledź, dorsz, łosoś, makrela, tuńczyk, sardynki),
- beta-karoten (np. jarmuż, pietruszka, marchew, boćwina, szpinak, szczypiorek, papryka czerwona),
- kwas foliowy (np. soczewica, ciecierzyca, szparagi, szpinak, brokuł, sałata rzymska, różne fasole),
- selen (np. kasza gryczana, łosoś, kakao proszkowane, szynka wędzona, wieprzowina, schab).
